Η εγκληματικότητα

Τον τελευταίο καιρό και λόγω της οικονομικής κρίσης ακούγεται συχνά στις ειδήσεις πως έχει αυξηθεί η εγκληματικότητα. Τι είναι όμως εγκληματικότητα; Σύμφωνα με την εξήγηση που δίνει ο κ. Μπαμπινιώτης εγκληματικότητα είναι η ροπή προς εγκληματικές πράξεις και η διάπραξή τους. Ως συνεκδοχή σημαίνει το σύνολο των εγκληματικών πράξεων που διαπράττονται σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο ενώ έγκλημα είναι κάθε εκούσια πράξη που συνιστά παράβαση γραπτού νόμου και για την οποία προβλέπεται ποινή από τον ποινικό κώδικα.

Τα εγκλήματα χωρίζονται σε πταίσματα, πλημμελήματα και κακουργήματα. Όταν το δικαστήριο κρίνει πως μια πράξη είναι πλημμέλημα τότε προβλέπεται η ποινή της φυλάκισης ενώ όταν είναι κακούργημα επιβάλλεται κάθειρξη.
Ρωτώντας έναν ειδήμονα πάνω σε αυτό το θέμα δηλαδή για το αν είναι θεμιτή η παράβαση του νόμου θα απαντήσει αρνητικά. Σε αυτό το σημείο υπάρχουν εξαιρέσεις πχ όταν βρίσκεται κάποιος σε άμυνα ή σε ανάγκη.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η δολοφονία του συζύγου από τη γυναίκα του στα τέλη Δεκεμβρίου του 1989. Συγκεκριμένα, το θύμα ανάγκασε τη δράστιδα να μπει στο αυτοκίνητο και την οδήγησε σε ερημική τοποθεσία. Εκεί της ομολόγησε πως πρόκειται να την σκοτώσει δένοντάς την στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου όταν αυτό θα βρισκόταν εν κινήσει, επειδή του ζήτησε να χωρίσουν. Εκείνη, κάποια στιγμή βρήκε την ευκαιρία και τον έπνιξε με τη γραβάτα του. Η απόφαση ήταν αθωωτική διότι η γυναίκα βρικόταν σε νόμιμη άμυνα.
Αυτή η υπόθεση τάραξε τα "ύδατα" της ελληνικής κοινωνίας τη δεκαετία του 1980. Αποτελεί άλλωστε αποτελεί μια απο τις πολύκροτες δίκες που απασχόλησαν την Ελλάδα.

Η εγκληματικότητα, ως φαινόμενο κοινωνικής παθογένειας, εμφανίζεται ή καλύτερα οξύνεται σε περιόδους που τα κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά προβλήματα έχουν πάρει την ανιούσα. Ο εγκληματίας βέβαια, δε γεννιέται αλλά γίνεται. Αυτό το μύνημα θέλει να περάσει η διαφήμιση που δείχνει μωρά στο μαιευτήριο τα οποία αργότερα έγιναν εγκληματίες. Η διαφήμιση τελειώνει γράφοντας: "Αν γεννιόμαστε εγκληματίες βάλτε μας φυλακή"

Υπάρχει υπόβαθρο πίσω απο αυτόν που διαπράττει μια άνομη πράξη. Η οικογένεια, τα βιώματα και η κοινωνία αποτελούν μερικούς απο τους παράγοντες που οδηγούν σε λάθος πράξεις ένα άτομο. Ας μην ξεχνάμε βέβεια, έναν άλλο σημαντικό παράγοντα, ο ψυχολογικός, εάν δηλαδή, ο δράστης έχει κάποια ψυχική ασθένεια λόγου χάρη ο αποκεφαλισμός της δασκάλας απο τον συντροφό της ο οποίος έπασχε απο ψυχολογικά προβλήματα, στη Σαντορίνη το περασμένο καλοκαίρι.

Το να παραβιάσει κανείς το νόμο είναι ένα είδους "παιχνιδιού" με τον εαυτό του, μια πρόκληση για το αν θα τα καταφέρει να αντισταθεί ή να υποκύψει δίχως τιμωρία. Φυσικά το παραπάνω εξαρτάται απο το είδος του εγκλημάτος, αν θα είναι προσχεδιασμένο ή όχι, αν ο δράστης ήταν νηφάλιος ή εν βρασμώ ψυχής και το βάρος της πράξης.

Τέλος, πρέπει να δοθεί προσοχή στη κράτηση και ιδιαίτερα στις συνθήκες που θα έχει ο κρατούμενος κατά τη διάρκεια εξετίσης της τιμωρίας του. Εφόσον οι συνθήκες θα είναι βελτιωμένες στη φυλακή ώστε να μη βγει χειρότερος απο ότι μπήκε θα πρέπει να αλλάξει και η νοοτροπία των ανθρώπων με σκοπό οι αποφυλακισθέντες να ενταχθούν ξανά στην κοινωνία και να μην περιθωριοποιηθούν.