Ελευθερία λόγου και προσωπικά δεδομένα

Ελευθερία λόγου και προσωπικά δεδομένα..Ένα θέμα δύσκολο προς συζήτηση διότι είναι λεπτό και υποκειμενικό καθώς εξαρτάται από την φιλοσοφία του κάθε ατόμου και κάτω από ποιες επιρροές έχει σχηματίσει άποψη για κοινωνικά φαινόμενα.

Η δυσκολία αυτή φάνηκε στο μάθημα δημοσιογραφίας όταν ο καθηγητής κ. Μανδραβέλης ρώτησε τους φοιτητές εάν αποτελεί ελευθερία λόγου το να καίει κάποιος τη σημαία και ποια τιμωρία θα επέβαλλαν αν ήταν νομοθέτες. Οι περισσότεροι προβληματίστηκαν ενώ λίγοι απάντησαν.

Ένα από τα αιτήματα της Γαλλικής Επανάστασης ήταν η ελευθερία έκφρασης, δικαίωμα που σήμερα το απολαμβάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι με εξαίρεση τις χώρες στις οποίες οι φυλετικές και ταξικές διαφορές είναι ιδιαίτερα οξυμένες. Όμως γεννιέται η απορία για το αν υπάρχουν όρια στο λόγο.

Κατά τη γνώμη μου όρια στο λόγο δεν υπάρχουν διότι δεν μπορεί κάποιος να φιμώσει αυτόν που μιλάει. Ο καθένας λέει την άποψή του για οποιοδήποτε θέμα η οποία έχει διαμορφωθεί από το οικογενειακό του περιβάλλον, την παιδεία που έχει λάβει, προσωπικά βιώματα και από τα πρότυπα που προβάλλουν τα μέσα.

Όταν καίει κάποιος τη σημαία είναι σαν να καίει ένα βιβλίο, γιατί και αυτό αποτελεί πολιτιστικό στοιχείο. Επιπλέον, η σημαία είναι σύμβολο, μια ιδέα έτσι και η ποινή είναι συμβολική.

Πολλοί πάλεψαν για την κατοχύρωση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, όμως τα τελευταία χρόνια με τη θέλησή μας καταπατάμε αυτό το δικαίωμα με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη μόδα του facebook. Εκεί αυτοβούλως δίνουμε προσωπικές πληροφορίες και τοποθετούμε φωτογραφίες τις οποίες μπορεί να δει οποιοσδήποτε από έναν παπά μέχρι έναν δολοφόνο, από μια μητέρα μέχρι έναν παιδόφιλο...Παρόλα αυτά θα θυμώσουμε για τις κάμερες που υπάρχουν στους δρόμους- ξέρετε αυτές των Ολυμπιακών αγώνων για να μας θυμίζουν τα “μεγαλεία” που ζήσαμε...και ας χρωστάνε μέχρι και τα δισέγγονά μου...Θα θυμώσει ο πολιτικός που έβγαλες τις “βρόμες” του στη φόρα και θα σε στείλει σπίτι σου -εάν έχει “κονέ” δυνατότερα από τα δικά σου..

Μπορούμε τελικά να τα βγάζουμε όλα στη φόρα; Πιστεύω πως ναι άλλωστε ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και βέβαια για τις συνέπειες αυτών. Όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιεί αυτή τη ισοδύναμη σχέση τόσο πιο γρήγορα προχωρά στη ζωή του.

Εξαίρεση αποτελούν θέματα υγείας στα οποία πρέπει να υπάρχει σεβασμός, ιδιαίτερα σε σοβαρές ασθένειες.

Αυτά πιστεύω για το συγκεκριμένο θέμα. Πιστεύω πως με το περασμα του καιρού θα προσθέσω και άλλα, όμως σήμερα μέχρι εδώ μπορώ να γράψω.