Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

"Έφυγε" η αγαπημένη χορεύτρια του Στάλιν

Την τελευταία της πνοή σε ηλικία 92 ετών, άφησε το Σάββατο, η πασίγνωστη Ρωσίδα μπαλαρίνα, Olga Lepeshinskaya. Η αιτία του θανάτου της ήταν μια αδιευκρίνιστου τύπου αρρώστια, σύμφωνα με την εκπρόσωπο του υπουργείου πολιτισμού της Ρωσίας, Nataliya Uvarova.

Η αγαπημένη χορεύτρια του Στάλιν, γεννήθηκε στο Κίεβο τον Σεπτέμβριο του 1916 και προερχόταν από αριστοκρατική οικογένεια. Η πρώτη της προσπάθεια να ενταχθεί στην ομάδα χορού Μπολσόι του σχολείου της ήταν αποτυχημένη καθώς απορρίφθηκε. Δεν τα έβαλε κάτω και μετά την αποφοίτησή της μπήκε στο Μπαλέτο Μπολσόι όπου επί τρεις δεκαετίες (1933-1963) μάγευε τους θεατές με τις συναρπαστικές παραστάσεις της και την τεχνική της.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας της είχε πολλές διακρίσεις. Το 1941 κέρδισε για πρώτη φορά το βραβείο Στάλιν για την συμμετοχή της στο έργο "Δον Κιχώτης" ενώ ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια άλλα τρία βραβεία στον συγκεκριμένο διαγωνισμό.

Σε συνέντευξή της το 2006 παραδέχτηκε πως στην πρεμιέρα του έργου "Κόκκινη παπαρούνα" (1953) έσπασε το πόδι της ενώ ήταν στην σκηνή, παρόλα αυτά δεν πτοήθηκε και ολοκλήρωσε το κομμάτι στο οποίο εμφανιζόταν. Αργότερα όταν πήγε στο νοσοκομείο διαπιστώθηκε πως είχε τέσσερα κατάγματα. Στην ίδια συνέντευξη αποκάλυψε πως ο Στάλιν της είχε αποδώσει το προσωνύμιο "λιβελούλα", το οποίο είναι ένα χαριτωμένο και ντελικάτο έντομο.

Μετά το τέλος της σταδιοδρομίας της ως πρίμα μπαλαρίνα, συνέχισε ως δασκάλα μπαλέτου περνώντας μεγάλο χρονικό διάστημα στην Ανατολική Γερμανία και έπειτα επέστρεψε στην Σοβιετική Ένωση.

Το 1956 η Olga Lepeshinskaya παντρεύτηκε τον Σοβιετικό στρατηγός Alexei Antonov όμως ο έγγαμος βίος ήταν σύντομος αφού έξι χρόνια μετά ο άνδρας της πέθανε. Ήταν τόσο μεγάλο το σοκ του χαμού του συζύγου της που για λίγο έχασε την όρασή της. Όπως η ίδια δήλωσε "Κατά τη διάρκεια της κηδείας έπαθα νευρικό κλονισμό και για λίγη ώρα έβλεπα μόνο μαύρο".

Ο πρώτος χορευτής του Μπολσόι, Nikolai Tsiskaridze, είπε για τον χαμό της Lepeshinskaya: "Ο θάνατός της ήταν απώλεια. Θα μείνει στην μνήμη μας ως μια πολύ χαρισματική χορεύτρια".

"Είναι αδύνατον να βρεις σήμερα χορευτές με τη δύναμη της Lepeshinskaya. Κανείς δεν μπορεί να επαναλάβει το ρυθμό της" δήλωσε η αντικαταστάτριά της, Svetlana Zakharova.

Η σωρός της Lepeshinskaya βρίσκεται στο θέατρο Μπολσόι και η κηδεία της θα γίνει την Τρίτη (23/12) στο νεκροταφείο της Μόσχας.

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ – ΠΑΟΚ 1-2











Σημαντική νίκη πέτυχε ο ΠΑΟΚ επί του Θρασύβουλου σε έναν αγώνα για «γερά στομάχια» καθώς υπήρξαν δύο αποβολές και αμφισβητούμενες φάσεις οι οποίες θα μπορούσαν να προκαλέσουν αλλοίωση αποτελέσματος.

«Σωτήρας» του Δικέφαλου του Βορρά ήταν ο πιτσιρικάς, Στέφανος Αθανασιάδης, ο οποίος στο 93’ με πλασέ έκανε το 1-2 για την ομάδα του και τον Σάκη Τσιώλη να τραβά, κυριολεκτικά, τα μαλλιά του μιας και οι γηπεδούχοι είναι στην τελευταία θέση της βαθμολογίας. Οι φιλοξενούμενοι είχαν προηγηθεί στο 56’ με τον Κονσεϊσάο ενώ στο 87ο λεπτό ο Θρασύβουλος ισοφαρίζει με σκόρερ τον Άλβες, ένα γκολ το οποίο έπρεπε να ακυρωθεί καθώς προήλθε από το χέρι του Ρόκα (με μπουνιά).

Ο αγώνας ήταν επεισοδιακός καθώς στο 87’ αποβλήθηκε ο Άλβες με 2η κίτρινη κάρτα (επειδή έβγαλε τη φανέλα του για να πανηγυρίσει το γκολ) ενώ στις καθυστερήσεις του δευτέρου ημιχρόνου ο Γκαρσία αποβλήθηκε επειδή δάγκωσε (!) τη φανέλα του ως αγανάκτηση για την προηγούμενη κίτρινη κάρτα που του υπέδειξε ο διαιτητής Δαλούκας.


"Πήραμε μια μεγάλη νίκη. Μετά το 0-1, ο Θρασύβουλος ρίσκαρε τα πάντα για να φτάσει στην ισοφάριση, τα κατάφερε σε μία στιγμή που δεν μπορούσαμε να το φανταστούμε. Είχαμε δημιουργήσει δύο και τρεις καλές ευκαιρίες για το δεύτερο γκολ. Τελικά δεχτήκαμε ένα τέρμα το οποίο δύσκολα θα μπορέσουμε να το ξαναδεχτούμε και μετά, ενώ φαινόταν ότι το παιχνίδι πήγαινε στην ισοπαλία, καταφέραμε και βάλαμε ένα δεύτερο γκολ και κερδίσαμε το παιχνίδι.
Στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό είπαμε ότι η συμπεριφορά του δεν ήταν σωστή, σήμερα όμως μου φαίνεται ότι ήταν υπερβολικό να δεχτεί ένας ποδοσφαιριστής δύο κίτρινες κάρτες μέσα σε ούτε δέκα δευτερόλεπτα. Υπάρχει ένα κλίμα ότι ο ποδοσφαιριστής πρέπει να πληρώσει αυτό που έγινε με τον Ολυμπιακό. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να πληρώνει ο Γκαρσία ό,τι έγινε σε αυτό το παιχνίδι", δήλωσε ο Φερνάντο Σάντος στη συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα.

Ο ομόλογος του πορτογάλου τεχνικού, Σάκης Τσιώλης δήλωσε: "Το θρίλερ συνεχίζεται για τον Θρασύβουλο. Θα ήταν επιτυχία το αποτέλεσμα που πήγαμε να γυρίσουμε, όμως και πάλι σε μία φάση όπως με τον Άρη δυστυχώς χάσαμε το ματς. Αν δεν γινόταν η αποβολή του Αλβες ίσως να κάναμε την μεγάλη ανατροπή. Έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι θα μπορούσαμε να πάρουμε το παιχνίδι. Αυτό που με στεναχωρεί ιδιαίτερα είναι η απογοήτευση των παιδιών γιατί δεν τους αξίζει. Εύχομαι στον ΠΑΟΚ τα καλύτερα, έχει το λαό του, έχει την ιστορία του και μακάρι να δυναμώσει περισσότερο"

Συνθέσεις
Θρασύβουλος :Νίκος Κωστάκης, Μανώλης Λιαπάκης, Χαρίδημος Μίχος, Κρεγκ Ρόκαστλ, Δημήτρης Μαυρογενίδης (58' Γιόζεφ Κόζλεϊ), Μάρλον Βεντούρα, Γκονσάλβες Ουέλινγκτον (69' Γιάννης Κατσίκης), Γιάννης Σωτήρχος, Στάθης Ρόκας, Βαγγέλης Τσιώλης (33' Λουίς Αλβες), Στάθης Καραμαλίκης

Π.Α.Ο.Κ.:Κώστας Χαλκιάς, Νίκος Αραμπατζής (62' Φίλιππος Δάρλας), Στέλιος Μαλεζάς, Μίροσλαβ Σνάουτσνερ, Ελίας Μάρκος Αντόνιο, Ρικάρντο Βερόν, Πάμπλο Γκαρσία, Σέρτζιο Κονσεϊσάο, Βασίλης Λάκης (89' Στέφανος Αθανασιάδης), Ιμπραχίμα Μπακαγιόκο (73' Σωτήρης Μπαλάφας), Ηλίας Αναστασάκος

Ένταση υπήρξε και στις εξέδρες όταν μερικοί φίλαθλοι του ΠΑΟΚ προσπάθησαν να μπουν για να παρακολουθήσουν τον αγώνα χωρίς εισιτήριο με αποτέλεσμα τον τραυματισμό ενός αστυνομικού και σύλληψη ενός οπαδού. Οι υπόλοιποι φίλαθλοι έφυγαν αρκετή ώρα μετα το τέλος του αγώνα, με συνοδεία 7 διμοιριών των ΜΑΤ.

Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008

“Όσο πιο πολύ το γκάζι σου πατάς, πολύτιμη ενέργεια σκορπάς...”

Με αφορμή το άρθρο που διάβασα στο blog της αγαπητής zafeiroula, σχετικά με το μετρό, θα ήθελα να παρουσιάσω την αντίθετη άποψη, αυτών που τους αρέσει το συγκεκριμένο μέσο.

Προσωπικά μου αρέσει το μετρό, γιατί, καταρχάς, μείωσε απίστευτα τις αποστάσεις χωρίς να χρειάζεται να κάνεις την ίδια διαδρομή σε τριπλάσιο χρόνο. Έπειτα, δεν περιμένεις πολύ ώρα για να έρθει το μετρό – εκτός αν είναι σαββατοκύριακο, οπότε ο μέσος όρος αναμονής είναι μεγαλύτερος.

Με τη μπλε γραμμή του μετρό που φτάνει μέχρι το αεροδρόμιο μπορώ να υποδεχτώ τους φίλους μου που έρχονται από το εξωτερικό χωρίς να χρειάζεται να ξεκινήσω δυο ώρες νωρίτερα από το σπίτι μου όπως θα χρειαζόταν εάν έπαιρνα λεωφορείο – μιας και δεν οδηγώ. Με το μετρό διανύω την ίδια απόσταση μέσα σε 45 λεπτά.

Παράλληλα, ο κόσμος που μπαίνει στο συγκεκριμένο μεταφορικό μέσο είναι καλύτερος σε σχέση με αυτούς που επιλέγουν το τρένο ή το τρόλεϊ Δεν είμαι ρατσίστρια αλλά δε μπορώ να βλέπω ζητιάνους και ναρκομανείς να ζητούν λεφτά για τη δόση τους. Μπορεί να μην είμαι καλά ψυχολογικά και δε θέλω να “ρίχνομαι” και άλλο αναλογιζόμενη τα κοινωνικά προβλήματα για τα οποία το κράτος ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ.

Πλέον κατά τη διάρκεια αναμονής του μετρό ακούς το νέο τραγούδι με οικολογικά μηνύματα, το οποίο ερμηνεύει διάσημη αοιδός. Δεν είναι ποίηση αλλά περνά ευχάριστα η ώρα με αυτό το χαζοχαρούμενο άσμα “Όσο πιο πολύ το γκάζι σου πατάς, πολύτιμη ενέργεια σκορπάς...”, ειδικά όταν ανυπομονείς να έρθει (το μετρό).

Όσον αφορά για το τι κοιτούν οι άνθρωποι έξω από το παράθυρο, η απάντηση είναι την αντανάκλαση του εαυτού τους, ένα είδος καθρέφτη που μπορεί να θεωρηθεί ναρκισσισμός όμως υπάρχει η πιθανότητα να κοιτούν ασυναίσθητα, βυθισμένοι στις σκέψεις τους και τις ανησυχίες τους...Προτιμώ να κοιτώ τις λάμπες που υπάρχουν κατά μήκος της σήραγγας παρά τη βρώμα που υπάρχει στους δρόμους της Αθήνας, ασχημαίνοντας μια πόλη που στα αρχαία χρόνια ήταν το λίκνο του πολιτισμού και αποδεικνύοντας πως οι νεοέλληνες χρείαζονται μαθήματα καλής διαχείρισης αυτών που κληρονόμησαν ή που υλοποίησαν τώρα.

Το μετρό είναι καθαρό και αυτό μαρέσει πολύ. Δίνεται προσοχή στην καθαριότητα – ίσως γιατί είναι ιδιωτικό..;- συγκριτικά με τα λεωφορεία που το κάθισμα είναι μαύρο από τη βρωμιά και στο πάτωμα είναι κολλημένες τσίχλες που ο αδιάφορος πολίτης δε φιλοτιμήθηκε να πετάξει στον κάδο σκουπιδιών.

Μαρέσει που βλέπω νέους να χρησιμοποιούν το μετρό, καθώς περνάει απο τα περισσότερα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, να διαβάζουν τις σημειώσεις τους αγουροξυπνημένοι, ντυμένοι με το δικό τους στυλ και να γελούν δυνατά με την παρέα τους. Αντίθετα, στα υπόλοιπα μέσα μεταφοράς το μεγαλύτερο ποσοστό είναι ηλικιωμένοι, οι οποίοι λόγω ηλικίας γκρινιάζουν, ψάχνουν αφορμή για να τσακωθούν και σε θεωρούν υποχρεωμένο να τους παραχωρήσεις τη θέση σου ακόμα και αν είσαι άρρωστος αλλιώς θα σε “κράξουν” δημοσίως.

Τέλος, δε θα μπορούσα να ξεχάσω τις γλυκιές φατσούλες των μικρών παιδιών που κοιτούν με θαυμασμό γύρω τους όταν ακούν την αναγγελία της επόμενης στάσης ψάχνοντας να δουν ποιος μιλάει όπως και από την ταχύτητα που αισθάνονται.

Δημοσιογραφία και δράμα..

Τα πάντα στη ζωή είναι από ποιά οπτική γωνία τα βλέπει κανείς...Με ποιόν τρόπο αντιλαμβάνεται τα γεγονότα ο κάθε άνθρωπος. Έτσι και η δημοσιογραφία..Άλλοι θεωρούν το συγκεκριμένο επάγγελμα λειτούργημα, άλλοι το πιο σιχαμερό και βρώμικο και άλλοι φοβούνται πιστεύοντας πως είναι η πρώτη εξουσία όχι η τέταρτη.

Ας δούμε λοιπόν τη δημοσιογραφία όπως παρουσιάζεται στην ταινία ''Accidental Hero''. Ένα φιλμ το οποίο σατιρίζει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τους τρόπους που χρησιμοποιούν αφενός μεν ο έκαστος ρεπόρτερ να κάνει επιτυχία αφετέρου δε τα ποσοστά της τηλεθέασης να ανέβουν για να υπάρξει μεγαλύτερο κέρδος. Η φράση “Κλάψε λίγο διότι αρέσει στο κοινό” είναι κανόνας στις τηλεοπτικές εκπομπές, από δελτία ειδήσεων που θα μεταδώσουν ένα τραγικό γεγονός ή κάποιον ταλαιπωρημένο πολίτη, μέχρι reality shows στα οποία ο δημοσιογράφος ή παρουσιαστής θα προσπαθήσει μέσα από την ιστορία του φιλοξενούμενου του να συγκινήσει τους τηλεθεατές, με απώτερους σκοπούς βέβαια.

Στην ταινία, μια διάσημη δημοσιογράφος (Τζίνα Ντέιβις)η οποία βραβεύτηκε καθώς βιντεοσκόπησε την αυτοκτονία ενός επιχειρηματία, θέλει να βρει το άτομο που έσωσε από βέβαιο θάνατο τους επιβάτες ενός αεροπλάνου που έπεσε. Για να βρει τον “ήρωα” αποφασίζει να δώσει το χρηματικό ποσό του ενός εκατομμυρίου δολαρίων στον ¨σωτήρα”. Όταν παρουσιάζεται ο σωτήρας, ο οποίος τελικά δεν ήταν ο πραγματικός αλλά ένας άστεγος που είχε ανάγκη τα χρήματα, η ρεπόρτερ έφτιαξε μια ολόκληρη ιστορία, έπλεξε το εγκώμιο του ήρωα ώστε να κερδίσει τους τηλεθεατές.

Τέτοια περιστατικά τα βλέπουμε καθημερινά ως τηλεθεατές, όμως ως δημοσιογράφοι έχουμε μπει σε αυτό το “τριπάκι” θέλοντας να καθιερωθούμε στον χώρο, να επιτύχουμε, κυνηγάμε την είδηση την οποία είμαστε ικανοί να την διαστρεβλώσουμε για να προκαλέσει συγκίνηση στο κοινό, να κάνει αίσθηση. Δυστυχώς, κάποιες ιστορίες που έχουν παραποιηθεί είχαν άσχημα αποτελέσματα στα εμπλεκόμενα άτομα, ακόμα και αυτοκτονίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν τη δεκαετία του '90 όταν μια εκπομπή παρουσίασε έναν πατέρα ως βιαστή της 13χρονης κόρης του ενώ ήταν αθώος. Αποτέλεσμα ήταν να αυτοκτονήσει (πατέρας) λόγω του στιγματισμού του παρόλο που το δικαστήριο τον είχε αθωώσει. Υπάρχουν πολλά ακόμη παραδείγματα ανθρώπων της τηλεόρασης οι οποίοι στόχο έχουν να κάνουν τον τηλεθεατή να δακρύσει παρά να τον ενημερώσει για τα τεκταινόμενα

Βέβαια, όσο περνά ο καιρός το κοινό δεν προτιμά να έχει τέτοιου είδους ενημέρωση και το δείχνει με τα ποσοστά της τηλεθέασης. Με το πέρασμα του χρόνου και βλέποντας μια ακολουθία προγραμμάτων που προέρχονται από το εξωτερικό, ο κόσμος έχει καταλάβει την τακτική των ατόμων που δουλεύουν στα μέσα ενημέρωσης και τις προσδοκίες τους. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που οι νέοι προτιμούν να βλέπουν ειδήσεις που άπτουν τον καλλιτεχνικό χώρο, ειδήσεις πιο ανάλαφρες χωρίς να προκαλούν κατάθλιψη.

Αντίθετοι σε αυτή τη νοοτροπία του "δακρύβρεχτου"ρεπορτάζ, στέκονται δημοσιογράφοι οι οποίοι παρουσιάζουν γεγονότα επίκαιρα, “προκλητικά”, κοινωνικά με αξιοπρέπεια προς το κοινό. Παραδείγματος χάριν, η εκπομπή “Πρωταγωνιστές” με τον Σταύρο Θεοδωράκη προβάλλει λεπτά θέματα που πολλοί συνάδελφοί του έχουν αρνηθεί να ασχοληθούν εξαιτίας φόβου και ταμπού. Τη στάση του κ. Θεοδωράκη εκτιμούν οι τηλεθεατές παρακολουθώντας τον και μάλιστα είναι ιδιαίτερα συμπαθής στο νεανικό κοινό καθώς τους σέβεται και δεν υποτιμά τη νοημοσύνη τους...Ας ακολουθήσουν λοιπόν και άλλοι το παράδειγμά του...

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008

ΠΑΟΚ - ΛΑΡΙΣΑ 1-0


Ο ΠΑΟΚ κέρδισε τη Λάρισα με σκορ 1-0 αποδεικνύοντας πως δεν είναι τυχαία δεύτερος στη βαθμολογία και δυναμώνοντάς τον ψυχολογικά για τον επόμενο εκτός έδρας αγώνα με τον Θρασύβουλο στη Φυλή.

Ο σκόρερ του τέρματος,Ιμπραχίμα Μπακαγιόκο,ο οποίος ήταν πρώην παίκτης των “βυσσινί” ξέσπασε σε κλάματα μετά την επίτευξη του γκολ. Οι φιλοξενούμενοι είχαν μια πολύ καλά οργανωμένη ομάδα, με δυνατή άμυνα και κέντρο με αποτέλεσμα οι γηπεδούχοι να μην μπορούν να βρουν “τρύπες” ώστε να φτάσουν στην “καρδιά” της αντίπαλης εστίας. Τελικά στο 74' έπειτα από στημένη φάση ο ΠΑΟΚ κατάφερε με εκτελεστή τον Μπακαγιόκο να βάλει γκολ και να πάρει τους τρεις πολυπόθητους βαθμούς σκαρφαλώνοντας με αυτόν τον τρόπο στην δεύτερη θέση της κατάταξης με 22 βαθμούς.

Αρνητική εξέλιξη στον αγώνα ήταν ο τραυματισμός του επιθετικού των “ασπρόμαυρων”, Ζλάταν Μουσλίμοβιτς, που αντικαταστάθηκε από τον πρωτοεμφανιζόμενο, με την φανέλα του ΠΑΟΚ,Ηλία Αναστασάκο. Οι πρώτες ιατρικές εκτιμήσεις δείχνουν θλάση στο πόδι του Βόσνιου φορ η οποία μάλιστα είναι πιθανό να κρατήσει τον παίκτη εκτός αγωνιστικής δράσης για ένα μήνα! Παράλληλα ο κόουτς του “Δικέφαλου του Βορρά”, Φερνάντο Σάντος, έκανε άλλες δυο αλλαγές για λόγους τακτικής, με τον Μπαλάφα να αντικαθιστά τον Μπακαγιόκο (ώστε να κλείσει το κέντρο) και τον Βασίλη Λάκη να παίρνει τη θέση του Παντελή Κωνσταντινίδη.

Από την πλευρά των “βυσσινί” ο Μαρίνος Ουζουνίδης προσπάθησε να κρατήσει το 0-0 παρατάσσοντας αμυντικά την ομάδα. Στο 71' ο Κατσιαρός αντικατέστησε τον Σολάνο, έπειτα απο πέντε λεπτά (76') ο Ρομπέρ πήρε τη θέση του Κυριακίδη και στο 85' ο Τσίγκας έπαιξε αντί του Βέμπερ ώστε να δώσει ώθηση στην επιθετική λειτουργία του συλλόγου.

"Είχα προειδοποιήσει τους παίκτες ότι η Λάρισα είναι καλή και οργανωμένη ομάδα. Αυτό φάνηκε κυρίως στο πρώτο μέρος που ήταν καλύτερη από εμάς. Εμείς αφήναμε μεγάλες αποστάσεις στους αντιπάλους μας κι έτσι η Λάρισα είχε καλή κυκλοφορία της μπάλας. Όταν είχαμε εμείς την μπάλα παίζαμε χωρίς υπομονή και την χάναμε εύκολα, Έτσι είναι δύσκολο να ελέγξεις τον ρυθμό του παιχνιδιού.

Πραγματικά η Λάρισα ήταν καλύτερη από τον ΠΑΟΚ στο πρώτο μέρος, αν και δεν έκανε κάποια σημαντική φάση μπροστά στην δική μας εστία. Στο ημίχρονο ψάξαμε να διορθώσουμε κάποια πράγματα, να μειώσουμε τις αποστάσεις από τους αντιπάλους μας. Να είμαστε μια ομάδα με μεγαλύτερη ασφάλεια όταν έχουμε την μπάλα και νομίζω ότι ξεκάθαρα ήταν διαφορετικά τα πράγματα και ελέγχαμε το παιχνίδι. Από εκεί και πέρα το παιχνίδι ισορρόπησε παραπάνω, οι ομάδες προσπαθούσαν, εμείς καταφέραμε να βάλουμε ένα γκολ και φυσιολογικά τα τελευταία 10 λεπτά ήταν δύσκολα για εμάς.

Το παιχνίδι κόπηκε στα δύο, αλλά οι παίκτες μου έπαιξαν καλά και κατάφεραν να κλέψουν αρκετές μπάλες και να κρατήσουμε με ηρεμία την μπάλα. Είναι σημαντικοί οι 3 βαθμοί και θέλουμε να συνεχίσουμε να δουλεύουμε με την ίδια νοοτροπία. Κάποια παιχνίδια θα σε δυσκολέψουν και κάποια όχι. Οι παίκτες μου δούλεψαν πολύ για το σημερινό παιχνίδι και τους αξίζουν συγχαρητήρια.

Πρέπει να συνεχίσουμε ως ομάδα με θέληση και αποφασιστικότητα και σε δύσκολες στιγμές θα φανεί ποιες ομάδες είναι ενωμένες και ποιες όχι» , δήλωσε ο Φερνάντο Σάντος στη συνέντευξη Τύπου.

Ο ομόλογος του πορτογάλου τεχνικού, Μαρίνος Ουζουνίδης ανέφερε: «Αν δεν κάνω λάθος, στο πρώτο ημίχρονο δεν απειληθήκαμε. Στο δεύτερο, αν εξαιρέσουμε τα πρώτα δέκα λεπτά που μπήκε δυνατά ο ΠΑΟΚ, εμείς αντιδράσαμε σωστά.

Δυστυχώς για εμάς, ενώ αγωνιστικά κατορθώσαμε να αποφύγουμε την πίεση του ΠΑΟΚ, νομίζω ότι μου φάνηκε ότι ήταν καθαρά οφσάιντ ο παίκτης του ΠΑΟΚ που σημείωσε το γκολ. Αντίθετα ο Ζουράφκι έφευγε από κανονική θέση. Τέλοσπαντων αυτά γίνονται στο ποδόσφαιρο, αλλά εμείς χάνουμε βαθμούς και τα παιχνίδια δεν γυρίζουν πίσω. Πλέον έχουμε ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι με τον Ηρακλή, που πρέπει να το κερδίσουμε.

Θέλω να δώσω συγχαρητήρια στα παιδιά για την προσπάθεια που έκαναν. Αγωνίστηκαν πολύ καλά παρότι εκνευρίστηκαν. Συγχαρητήρια στον ΠΑΟΚ για τη νίκη του, του εύχομαι να έχει μια καλή συνέχεια”.

Το πριμ που θα έπαιρναν οι ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ για τη νίκη επί της Λάρισας θα δοθεί στη μικρή Κατερίνα η οποία πάσχει από μια πολύ σοβαρή ασθένεια και έχει ανάγκη τα χρήματα ώστε να μεταβεί στο εξωτερικό για να κάνει μια σημαντική εγχείριση που θα βελτιώσει σε μεγάλο βαθμό την υγεία της.


Συνθέσεις

Π.Α.Ο.Κ.:

Κώστας Χαλκιάς, Ελίας Μάρκος Αντόνιο, Μίροσλαβ Σνάουτσνερ, Νίκος Αραμπατζής, Στέλιος Μαλεζάς, Παντελής Κωνσταντινίδης (59' Βασίλης Λάκης), Βλάνταν Ιβιτς, Σέρτζιο Κονσεϊσάο, Ρικάρντο Βερόν, Ζλάταν Μουσλίμοβιτς (52' Ηλίας Αναστασάκος), Ιμπραχίμα Μπακαγιόκο (79' Σωτήρης Μπαλάφας)

Λάρισα:

Στέφανος Κοτσόλης, Νίκος Νταμπίζας, Ηλίας Κώτσιος, Στέλιος Βενετίδης, Κρίστιαν Βέμπερ (85' Θανάσης Τσίγκας), Νολμπέρτο Σολάνο (71' Παναγιώτης Κατσιαρός), Μαρτσέλο Σαρμιέντο, Ματίας Ιγκλέσιας, Ηλίας Κυριακίδης (76' Λορέν Ρομπέρ), Ματσέι Ζουράφσκι, Φακούντο Πάρα




Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008

Η εγκληματικότητα

Τον τελευταίο καιρό και λόγω της οικονομικής κρίσης ακούγεται συχνά στις ειδήσεις πως έχει αυξηθεί η εγκληματικότητα. Τι είναι όμως εγκληματικότητα; Σύμφωνα με την εξήγηση που δίνει ο κ. Μπαμπινιώτης εγκληματικότητα είναι η ροπή προς εγκληματικές πράξεις και η διάπραξή τους. Ως συνεκδοχή σημαίνει το σύνολο των εγκληματικών πράξεων που διαπράττονται σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο ενώ έγκλημα είναι κάθε εκούσια πράξη που συνιστά παράβαση γραπτού νόμου και για την οποία προβλέπεται ποινή από τον ποινικό κώδικα.

Τα εγκλήματα χωρίζονται σε πταίσματα, πλημμελήματα και κακουργήματα. Όταν το δικαστήριο κρίνει πως μια πράξη είναι πλημμέλημα τότε προβλέπεται η ποινή της φυλάκισης ενώ όταν είναι κακούργημα επιβάλλεται κάθειρξη.
Ρωτώντας έναν ειδήμονα πάνω σε αυτό το θέμα δηλαδή για το αν είναι θεμιτή η παράβαση του νόμου θα απαντήσει αρνητικά. Σε αυτό το σημείο υπάρχουν εξαιρέσεις πχ όταν βρίσκεται κάποιος σε άμυνα ή σε ανάγκη.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η δολοφονία του συζύγου από τη γυναίκα του στα τέλη Δεκεμβρίου του 1989. Συγκεκριμένα, το θύμα ανάγκασε τη δράστιδα να μπει στο αυτοκίνητο και την οδήγησε σε ερημική τοποθεσία. Εκεί της ομολόγησε πως πρόκειται να την σκοτώσει δένοντάς την στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου όταν αυτό θα βρισκόταν εν κινήσει, επειδή του ζήτησε να χωρίσουν. Εκείνη, κάποια στιγμή βρήκε την ευκαιρία και τον έπνιξε με τη γραβάτα του. Η απόφαση ήταν αθωωτική διότι η γυναίκα βρικόταν σε νόμιμη άμυνα.
Αυτή η υπόθεση τάραξε τα "ύδατα" της ελληνικής κοινωνίας τη δεκαετία του 1980. Αποτελεί άλλωστε αποτελεί μια απο τις πολύκροτες δίκες που απασχόλησαν την Ελλάδα.

Η εγκληματικότητα, ως φαινόμενο κοινωνικής παθογένειας, εμφανίζεται ή καλύτερα οξύνεται σε περιόδους που τα κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά προβλήματα έχουν πάρει την ανιούσα. Ο εγκληματίας βέβαια, δε γεννιέται αλλά γίνεται. Αυτό το μύνημα θέλει να περάσει η διαφήμιση που δείχνει μωρά στο μαιευτήριο τα οποία αργότερα έγιναν εγκληματίες. Η διαφήμιση τελειώνει γράφοντας: "Αν γεννιόμαστε εγκληματίες βάλτε μας φυλακή"

Υπάρχει υπόβαθρο πίσω απο αυτόν που διαπράττει μια άνομη πράξη. Η οικογένεια, τα βιώματα και η κοινωνία αποτελούν μερικούς απο τους παράγοντες που οδηγούν σε λάθος πράξεις ένα άτομο. Ας μην ξεχνάμε βέβεια, έναν άλλο σημαντικό παράγοντα, ο ψυχολογικός, εάν δηλαδή, ο δράστης έχει κάποια ψυχική ασθένεια λόγου χάρη ο αποκεφαλισμός της δασκάλας απο τον συντροφό της ο οποίος έπασχε απο ψυχολογικά προβλήματα, στη Σαντορίνη το περασμένο καλοκαίρι.

Το να παραβιάσει κανείς το νόμο είναι ένα είδους "παιχνιδιού" με τον εαυτό του, μια πρόκληση για το αν θα τα καταφέρει να αντισταθεί ή να υποκύψει δίχως τιμωρία. Φυσικά το παραπάνω εξαρτάται απο το είδος του εγκλημάτος, αν θα είναι προσχεδιασμένο ή όχι, αν ο δράστης ήταν νηφάλιος ή εν βρασμώ ψυχής και το βάρος της πράξης.

Τέλος, πρέπει να δοθεί προσοχή στη κράτηση και ιδιαίτερα στις συνθήκες που θα έχει ο κρατούμενος κατά τη διάρκεια εξετίσης της τιμωρίας του. Εφόσον οι συνθήκες θα είναι βελτιωμένες στη φυλακή ώστε να μη βγει χειρότερος απο ότι μπήκε θα πρέπει να αλλάξει και η νοοτροπία των ανθρώπων με σκοπό οι αποφυλακισθέντες να ενταχθούν ξανά στην κοινωνία και να μην περιθωριοποιηθούν.

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008

Ελευθερία λόγου και προσωπικά δεδομένα

Ελευθερία λόγου και προσωπικά δεδομένα..Ένα θέμα δύσκολο προς συζήτηση διότι είναι λεπτό και υποκειμενικό καθώς εξαρτάται από την φιλοσοφία του κάθε ατόμου και κάτω από ποιες επιρροές έχει σχηματίσει άποψη για κοινωνικά φαινόμενα.

Η δυσκολία αυτή φάνηκε στο μάθημα δημοσιογραφίας όταν ο καθηγητής κ. Μανδραβέλης ρώτησε τους φοιτητές εάν αποτελεί ελευθερία λόγου το να καίει κάποιος τη σημαία και ποια τιμωρία θα επέβαλλαν αν ήταν νομοθέτες. Οι περισσότεροι προβληματίστηκαν ενώ λίγοι απάντησαν.

Ένα από τα αιτήματα της Γαλλικής Επανάστασης ήταν η ελευθερία έκφρασης, δικαίωμα που σήμερα το απολαμβάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι με εξαίρεση τις χώρες στις οποίες οι φυλετικές και ταξικές διαφορές είναι ιδιαίτερα οξυμένες. Όμως γεννιέται η απορία για το αν υπάρχουν όρια στο λόγο.

Κατά τη γνώμη μου όρια στο λόγο δεν υπάρχουν διότι δεν μπορεί κάποιος να φιμώσει αυτόν που μιλάει. Ο καθένας λέει την άποψή του για οποιοδήποτε θέμα η οποία έχει διαμορφωθεί από το οικογενειακό του περιβάλλον, την παιδεία που έχει λάβει, προσωπικά βιώματα και από τα πρότυπα που προβάλλουν τα μέσα.

Όταν καίει κάποιος τη σημαία είναι σαν να καίει ένα βιβλίο, γιατί και αυτό αποτελεί πολιτιστικό στοιχείο. Επιπλέον, η σημαία είναι σύμβολο, μια ιδέα έτσι και η ποινή είναι συμβολική.

Πολλοί πάλεψαν για την κατοχύρωση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, όμως τα τελευταία χρόνια με τη θέλησή μας καταπατάμε αυτό το δικαίωμα με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη μόδα του facebook. Εκεί αυτοβούλως δίνουμε προσωπικές πληροφορίες και τοποθετούμε φωτογραφίες τις οποίες μπορεί να δει οποιοσδήποτε από έναν παπά μέχρι έναν δολοφόνο, από μια μητέρα μέχρι έναν παιδόφιλο...Παρόλα αυτά θα θυμώσουμε για τις κάμερες που υπάρχουν στους δρόμους- ξέρετε αυτές των Ολυμπιακών αγώνων για να μας θυμίζουν τα “μεγαλεία” που ζήσαμε...και ας χρωστάνε μέχρι και τα δισέγγονά μου...Θα θυμώσει ο πολιτικός που έβγαλες τις “βρόμες” του στη φόρα και θα σε στείλει σπίτι σου -εάν έχει “κονέ” δυνατότερα από τα δικά σου..

Μπορούμε τελικά να τα βγάζουμε όλα στη φόρα; Πιστεύω πως ναι άλλωστε ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και βέβαια για τις συνέπειες αυτών. Όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιεί αυτή τη ισοδύναμη σχέση τόσο πιο γρήγορα προχωρά στη ζωή του.

Εξαίρεση αποτελούν θέματα υγείας στα οποία πρέπει να υπάρχει σεβασμός, ιδιαίτερα σε σοβαρές ασθένειες.

Αυτά πιστεύω για το συγκεκριμένο θέμα. Πιστεύω πως με το περασμα του καιρού θα προσθέσω και άλλα, όμως σήμερα μέχρι εδώ μπορώ να γράψω.